اثر تمرینات هوازی در افراد دیابتی بر استئوکلسین

افزایش قند و چربی خون برای سلامت بسیار مضر است . چرا که منجر می شود تا عوارض دیر هنگام دیابت بروز کنند . رابطه بین استئوکلسین و پاراتورمون با پارامترهای گلیسمی ، لیپیدی و آدیپوسیتی به ویژه متعاقب تمرین در دیابتی ها به طور کامل مشخص نیست . در این آزمایش یا تحقیق این موارد مورد بررسی قرار گرفته اند. در ادامه با روند ماجرا آشنا خواهیم شد .

در موجودات زنده گلوکز منبع اصلی انرژی حساب می شود . زنده ماندن موجودات بدون گلوکز میسر نیست . بروز اختلال در تنظیم و استفاده از گلوکز باعث اختلالات سندرم متابولیک و افزایش مقاومت انسولینی و دیابت می گردد . در این زمینه مطالعاتی صورت گرفته است . این مطالعات ثابت می کنند که بافت استخوان بدن در متابولیسم انرژی نیز دخیل می باشد . این عمل را از طریق یک حلقه بازخوردی تنظیم می کند . یک عملکرد جدید برای بافت استخوان که اهمیت آن را به عنوان یک غده درون ریز بیان می دارد . نقش تنظیم کننده بافت استخوان در متابولیسم انرژی به طور عمده از طریق استئوکلسین انجام می گردد . هر چند هورمونهای دیگری از جمله پاراتورمون که از غده پاراتیروئید ترشح میشود و نقش مهمی در تنظیم کلسیم خون دارد و به همراه استئوکلسین از بیومارکرهای مهم متابولیسم استخوان محسوب می شوند .

آزمایش اثر ورزش بر استئوکلسین و دیابت

برای بررسی اثر ورزش بر استئوکلسین یک مطالعه نیمه تجربی بالینی انجام گرفت . جامعه آماری حاضر در این بررسی بیماران دیابتی دو شهرستان عجب شیر بودند . 40 نفر از بانوان دیابتی برای این آزمایش انتخاب شدند . دیابت این بانوان از نوع دیابت نوع 2 بود . همچنین انتخاب بر اساس معیار های انجمن دیابت آمریکا انجام گرفت. افراد جامعه آماری بین 40 تا 60 سال داشتند . از زمان تشخیص دیابت آنها نیز کمتر از 10 سال گذشته بود . یکی از شرایط انتخاب این افراد عدم استعمال دخانیات بود . همچنین بیماری های قلبی و عوارض خاص دیابت را نداشتند .

شرح آزمایش

افراد در دو گروه 20 نفره تقسیم شدند . سپس یک برنامه تمرین ورزشی هوازی به هر دو گروه داده شد . قبل از شروع آزمایش از بیماران نمونه خونب وریدی گرفته شد . سپس به کمک کیت استئوکلسین و کیت انسولین مقدار انسولین و استئوکلسین آنها مورد بررسی قرار گرفت . سپس نمونه ها بوسیله دستگاه سانتریفوژ در دور پانزده تا سی هزار سانتریفوژ شدند . برای آنالیزهای بعدی نیز در منفی 12 درجه سانتی گراد فریز گردیدند .

نتیجه گیری

یافته های این مطالعه نشان داد که بین استئوکلسین سرم با درصد چربی ، اندازه دور کمر ، اندازه نسبت دور کمر به دور لگن در این 10 هفته ارتباط معنادار و معکوس وجود دارد . همچنین تمرین سبب افزایش معنادار استئوکلسین سرم و کاهش معنا دار درصد چربی ، اندازه دور کمر و اندازه نسبت دور کمر به دور لگن شده است . نتایج این مطالعه با یافته های Kanazawa و همکارانش روی 173 مرد پا به سن گذاشته و 113 زن یائسه و دیابتی مشابه میباشد. آزمایش همکارانش روی 380 زن و مرد دیابتی با میانگین سنی 71 سال نیز نتیجی به همین شکل داشته است . این مطالعات نشان می دهد که بین چربی بدن با استئوکلسین ارتباط معکوس وجود دارد . هرچند بافت چربی در قسمتهای مختلف بدن عملکردهای متفاوتی را روی مکانیسم های پاتوفیزیولوژیک بیماری ها اعمال می کند . 

افزایش بافت چربی احشائی یک عامل بسیار مهم در ایجاد التهاب سیستمیک ، مقاومت انسولینی و آترواسکلروزیس در بیماران دیابتی می باشد . اندازه دور کمر و نسبت دور کمر به دور لگن به عنوان دو تا شاخص مهم برای برآورد چربی احشائی محسوب می شوند و نتایج مطالعه حاضر نشان می دهد که با کاهش بافت چربی احشائی در اثر تمرین میزان استئوکلسین سرم افزایش می یابد . مطالعات نشان داده که عوامل مشتق از بافت چربی نظیر آدیپونکتین و لپتین می توانند از طریق اثر بر روی استئوبلاست در تنظیم سوخت و ساز انرژی به وسیله استخوان اثر بگذارند . 

اثر ورزش بر استئوکلسین , اثر ورزش بر استئوکلسین افراد دیابتی , اثر ورزش هوازی بر استئوکلسین