تشک مواج وکتو با امکان باد شدن تناوبی سلول‌ها که به درمان بهتر بیمار کمک می‌کند. دارای لایه اضافی در پایین تشک جهت ثابت نمودن آن به تخت است. استفاده از این تشک بسیار راحت است، افراد می‌توانند به سرعت سیستم تشک را برپا کرده و فشار مناسب را نیز متناسب با راحتی بیمار، تنظیم کنند. تشک مواج وکتو مناسب افرادیست که توانایی خارج شدن از رختخواب را به هر دلیلی ندارند و یا مجبور به نشستن طولانی مدت بر روی ویلچر هستند، بدن آ‌نها به طور دائم تحت تماس و فشار با سطح زیرین قرار دارد، فقدان تحرک و حرکت باعث جلوگیری از گردش خون می‌شود. در نتیجه ذخیره خون در آن قسمت از بدن به میزان قابل توجهی کاهش می‌یابد و بافت آن قسمت از بدن، در دراز مدت از بین می‌رود و می‌میرند.

خوشبختانه امروزه در زمینه درمان پیشرفت‌های قابل توجهی انجام شده است. تشک‌های مواج، برای این افراد می‌تواند بسیار مفید واقع شود. تشک‌های مواج برای درمان زخم بستر و یا جلوگیری از ایجاد زخم بستر کاربرد فراوان دارند. تشک‌های مواج برای افرادی که به هر دلیلی نیاز است در مدت زمان طولانی در رختخواب استراحت کنند بسیار مفید است و از ایجاد زخم بستر جلوگیری می‌کند. همچنین این تشک‌ها برای افراد مبتلا به زخم بستر نیز در روند بهبودی زخم کمک کننده است.

تشک مواج چیست ؟
تشک مواج با کاهش فشار ناشی از سمت تشک به بدن از زخم بستر جلوگیری کند. تشک مواج از ردیف‌های سلولی هوا تشکیل شده است که توسط پمپی باد می‌شود. اکثرا بر مبنای تئوری کاهش فشار بستر است که در نتیجه منجر به بهبود پرفیوژن بستر مویرگی می‌شود. یکی از روش‌های پیشرفته‌ای که بر مبنای این نظریه، ارائه شده است. استفاده از الگوی دینامیک ( تشک مواج ) در ساخت تشک‌های مورد استفاده در زخم بستر است.

زیربنای این الگو، فیزیولوژی طبیعی بدن انسان است. بدن انسان هنگام خواب به طور طبیعی هر ۱۰ دقیقه یک بار (و به طور متوسط هر ۸ تا ۱۲ دقیقه یکبار) حرکت می‌کند تا خونرسانی در بستر مویرگی در نواحی تحت فشار بهبود پیدا کند. این دوره‌های ۱۰ دقیقه‌ای، مکانیسمی است که در بعضی از تشک‌های جدید، طراحی و اجرا شده است. این تشک‌ها، مجموعه‌ای از سلول‌‎های حاوی هوا هستند و این سلول‌ها به صورت یک در میان پر و خالی می‌شوند، که سیکل پر و خالی شدن آنها به مدت ده دقیقه، یعنی مشابه فیزیولوژی بدن در حالت طبیعی، تنظیم شده است.

این امر کمک می‌کند تا حالت فیزیولوژیک از دست رفته بدن در بیماران بستری، دوباره بدست آید و در نتیجه، فشار مستمر و مداومی که برروی قسمت‌های تحت فشار وارد می‌شود، برداشته شود. استمرار فشار عامل تخریب لایه‌های بافتی است و شکستن این استمرار، رمز موفقیت در درمان زخم بستر است. الگویی که ذکر شد، اقتباسی جالب از فیزیولوژی بدن است و این اقتباس بدون شک می‌تواند موفقیت آمیز باشد.