هرپس ویروس ها شامل گروه بزرگی از ویروس های ‏‎DNA‎‏ دار و از شایع ترین عوامل عفونت های انسانی در تمام جهان هستند. عفونت ویروسی هرپس سیمپلکس توسط دو نوع مختلف ویروس تیپ 1 و تیپ 2 ایجادمی شود. ویروس تیپ 1 (HSV1) بیشتر نواحی غیر تناسلی و تیپ 2 (HSV2) بیشتر نواحی تناسلی را گرفتار می کنند. به عفونت ایجاد شده بوسیله ویروس تیپ 1 تبخال غیر تناسلی (cold sore) گفته می شود و ابتلای به آن از سنین پایین شروع می‌شود. در این بیماری، معمولاً لب ها، لثه ها و ناحیه دهان، ندرتاً قرنیه و گاهی ناحیه تناسلی بوسیله تاول های بسیار کوچک و دردناک گرفتار می شوند.

اگر چشم نیز دچار عفونت شود، علایمی چون درد و قرمزی چشم، احساس این که در چشم چیزی وجود دارد، حساسیت به نور، و ریزش اشک بروز می کنند. ویروس تیپ 2 اغلب تبخال‌های تناسلی ایجاد می‌کند و تماس با آن بیشتر در دوران بعد از بلوغ و شروع فعالیت جنسی است. علائم بیماری معمولاً 4 تا 7 روز بعد از تماس با فرد حامل ویروس یا ترشحات حاوی ویروس بروز می نماید. البته در اغلب موارد، ابتلا بدون علامت می باشد.

عفونت های بدون علامت HSV می تواند در دوران حاملگی و در افراد سالم رخ دهد. همچنین عفونت های هرپسی در افراد مبتلا به نقص سیستم ایمنی و بیماران تحت درمان با داروهای ایمونوساپرسیو معمول می باشد. انتقال از مادر به فرزند در حین زایمان یکی از راه های مهم انتقال است. آنتی بادی های 1،2 HSV معمولا”6-4 هفته پس از عفونت افزایش یافته و سپس در طی زمان کاهش می یابند. جداسازی آنتی بادی اختصاصی تولید شده علیه آنتی ژن های اختصاصی این ویروس در تشخیص عفونت حاد یا مزمن ، در غیاب علائم کلینیکی مهم می باشد.