آچار چندمنظوره از یک شفت بلند با یک جفت فک نامتقارن در یک انتها و یک دسته عرضی در انتهای دیگر تشکیل شده است. دو فک مجموعه ای را تشکیل می دهند که در آن فک ها با یک پین محوری به هم متصل می شوند. یکی از فک ها نسبت به شفت ثابت است و دیگری خمیده است. در برخی از آچارهای حوضه ای، فک منحنی نسبت به فک ثابت دارای فنر است به طوری که به طور خودکار بسته می شود و جسم مورد نظر را می گیرد. هنگامی که شفت در جهتی می چرخد که باعث می شود فک منحنی پین محوری را دنبال کند، با افزایش گشتاور شفت، فک ها چسبندگی خود را بر روی جسم افزایش می دهند و در نتیجه به اپراتور اجازه می دهند بدون لغزش، گشتاور را به بست اعمال کند. دسته عرضی از سوراخی در محور می گذرد تا بتوان آن را برای انطباق با فضاهای تنگ جابجا کرد یا برای افزایش اهرم آن را دراز کرد.

فک ثابت با یک پین محوری به شفت متصل می شود تا کل مجموعه فک بتواند حول محوری عمود بر محور بچرخد. این امر به مجموعه فک اجازه می‌دهد تا روی انتهای شفت بچرخد تا فک‌ها جهت‌گیری شوند تا به ابزار اجازه اعمال گشتاور در جهت عقربه‌های ساعت یا خلاف جهت عقربه‌های ساعت را بدهد. توقف های مکانیکی این چرخش را به 180 درجه محدود می کند، به طوری که وقتی مجموعه فک در یک توقف قرار دارد، فک ها عمود بر شفت و در نتیجه با جسم در یک راستا قرار می گیرند. هنگامی که شفت در جهت عمودی نگه داشته می شود، فک ها به طور خودکار در برابر توقف توسط نیروی گرانش نگه داشته می شوند. آچارهای حوضه ای با دو محور با طول ثابت و تلسکوپی در دسترس هستند.