پروتئین واکنشی C انسانی (CRP)، یک پروتئین پنج پار (پنتامری) حلقوی است که طی التهاب، توسط کبد ساخته شده و چند ساعت پس از آسیب بافتی، شروع عفونت و دیگر علل التهاب به گردش خون آزاد می شود.

التهاب، یکی از سیستم های دفاعی بدن در برابر زخم ها و عفونت می باشد که  این امر می تواند باعث درد، قرمزی و تورم در ناحیه آسیب دیده شود. مطالعات اخیر، حاکی از ارتباط نزدیک التهاب بیش از حد، با بیماری های قلبی و عروقی است.

آزمایش CRP، برای پیش بینی خطر ابتلا به بیمارهای قلبی مانند حملات قلبی، سکته قلبی، بیماری شریان های محیطی و مرگ ناگهانی ناشی از ایست قلبی به کار می رود. مقادیر بالای CRP با خطر بالای ابتلا به این بیماری ها همراه است. تقریبا 50 درصد از حملات و سکته های قلبی در افراد به ظاهر سالم با مقادیر طبیعی کلسترول اتفاق می افتد.

پزشکان ممکن است این آزمایش را همراه با سایر آزمایشات برای ارزیابی خطر ابتلای فرد به بیماری قلبی یا سکته انجام دهند. علاوه بر این، تحقیقات جدید نشان می دهد که CRP می تواند به عنوان عامل پیش بینی کننده در پیامدهای بهداشتی مرتبط با بیماری انسداد مزمن ریوی (COPD) مورد استفاده قرار گیرد. همچنین پزشکان ممکن است انجام آزمایش CRP را به منظور تشخیص بیماری های خود ایمنی التهابی نظیر موارد زیر، تجویز کنند:

بیماری التهابی روده (IBD)

روماتیسم مفصلی

لوپوس

CRP و بیماری قلبی

کیت CRP انیسان، برای تعیین کیفی و نیمه کمی CRP در سرم مورد استفاده قرار میگیرد. هنگام بروز بیماری های عفونی یا فرآیند های نکروتیک حاصل از بیماری های گوناگون، پروتئین C reactive در سرم بیماران ظاهر میگردد.

تست CRP می تواند شاخصی برای ارزیابی خطر بیماری عروق کرونر باشد ، حالتی که در آن شریانهای قلب شما باریک می شوند و میتواند منجر به حمله ی قلبی شود .البته انجام تست CRP برای تشخیص بیماری قلبی در همه ی افراد مناسب نیست ، بنابر توصیه ی انجمن قلب آمریکا ، تستCRPبرای غربالگری بیماری عروق کرونر در عموم مردم توصیه نمی شود و ممکن است بنا بر انتخاب های شیوه ی زندگی و سلامتی شما ، برای تشخیص بیماری قلبی به شما کمکی نکند .

CRP میتواند در تعداد زیادی از بیماری ها مثل آرتریت روماتوئید،تب روماتیسمی،عفونت ها،انفارکتوس میوکارد،تومور های بدخیم، آبسه شکمی، سوختگی ها، پنومونی، سل، بیماری های کلیه و مجاری ادرار،بیماری های خونی و غیره افزایش یابد. لذا بالا رفتن آن بدون علائم بالینی خاص،فاقد ارزش است. از این تست برای پیگیری بیماری ها و تشخیص افتراقی آن ها در بعضی حالات ویژه بسیار مفید است.