لیکوپروتئین  CEA در طی دوران جنینی توسط سلول های آندوتلیال و پس از تولد عمدتاً توسط سلول های اپی تلیال تولید می شود که در سطح لومینال این سلول ها ظاهر می گردد. علاوه بر این در سطح غشاء سلول، هم در سلول های کانسر کولون و هم در سلول های روده جنین یافت می شود. بیش از 80 درصد از افراد مبتلا به آدنوکارسینوم پیشرفته کولون دارای CEA بالاتر از حد طبیعی هستند.

 با این حال سنجش CEA به عنوان تنها تست تشخیصی برای موارد مشکوک به کانسر استفاده نمی شود و CEA بالا در افراد علامت دار نمی تواند به عنوان یک شاخص رشد تومور تفسیر شود چرا که شرایط خوش خیم دیگری نیز وجود دارد که میزان CEA در آنها افزایش می یابد. این شرایط شامل بیماری مزمن کبدی، بیماری حاد کبدی، سیروز کبدی، آمفیزم ریوی، پولیپ گوارشی و کولیت خونریزی دهنده است که CEA در آنها افزایش می یابد.

 با این حال در شرایط خوش خیم به ندرت افزایش بارز در میزان CEA دیده می شود (در اکثر موارد میزان CEA کمتر از 10 نانوگرم در میلی لیتر است) CEA در 40 درصد از موارد سرطان پستان، 55 درصد از موارد سرطان پانکراس، 45 درصد از موارد سرطان ریه، 25 درصد از موارد سرطان تخمدان، 50 درصد از موارد سرطان معده و 40 درصد از موارد سرطان رحم افزایش می یابد .

چه عوامل دیگری به غیر از سرطان می توانند باعث نتایج غیر عادی در تستCEA شود؟

افزایش میزان CEA در اکثر موارد می تواند نشانه ای از سلول های سرطانی باشد. اما CEA همیشه به معنای وجود سرطان نیست. نتایج غیر نرمال یا بالاتر از ۳ نانو گرم در میلی لیتر در افرادی دیده می شود که یکی از شرایط زیر را دارند ولی مبتلا به سرطان نیستند:

عفونت

سیروز

سیگار کشیدن و مصرف دخانیات

بیماری انتهای روده IBDA