موم ارتودنسی یکی از مواد کاربردی در ارتودنسی است. این ماده بی خطر محافظ بافت لثه‌ها و سایر بافت‌های داخل دهان در برابر براکت‌ها و سیم‌های برجسته ارتودنسی می‌باشد. موم ارتودنسی که به طور معمول به عنوان موم دندان یا تسکین دهنده شناخته می‌شود، می‌تواند برای افرادی که دارای بریس روی دندان هستند، یک مزیت باشد.
برای فردی که تازه بریس نصب کرده است اغلب مقداری ناراحتی در قسمت داخلی گونه و زبان به واسطه‌ی براکت‌ها به وجود می‌آید. گاهی اوقات سیم‌ها شل می‌شوند یا ممکن است قلابها به داخل و یا خارج از دهان آسیب برسانند و باعث بریدن شوند. این امر می‌تواند به علت سایش منجر به ایجاد نقاط قرمز یا تاول شود که باعث می‌شود خوردن بسیار دشوار شود. در بعضی موارد، این زخم‌ها اگر مدت طولانی نادیده گرفته شوند، می‌توانند عفونی شوند. زمانی که یک زخم ایجاد می‌شود بیشتر از ۱ هفته طول می‌کشد تا بهبود یابد، موم ارتودنسی راه حل این زخم‌های جزئی اما بسیار دردناک است. موم دندان برای افرادی که دندان مصنوعی جزئی دارند نیز مفید است.
در این مقاله می خواهیم به شما توضیح دهیم که موم ارتودنسی چیست و کاربرد و ویژگی‌های آن و همچنین نحوه استفاده از موم ارتودنسی را برای شما شرح دهیم.
موم ارتودنسی چیست و از چه موادی تهیه می‌شود؟
موم یا وکس ارتودنسی در حقیقت نوعی موم طبیعی است که برای محافظت از بافت لثه و دهان در مقابل بریس استفاده می شود. این موم همانند یک لایه محافظ روی بریس عمل می کند و از ساییده شدن آن به بافت داخل دهان جلوگیری می‌کند.
این موم ترکیبی از مواد طبیعی و مصنوعی است، موم طبیعی از گیاهان مثل کارنائوبا یا حیوانات مثل زنبور عسل یا منابع معدنی مورد استفاده در پارافین و موم‌های میکروکریستالین ساخته می‌شود. وجود این مواد ارگانیک و طبیعی در موم ارتودنسی دلیل اصلی بی خطر بودن این ماده است اما باید بگوییم موم ارتودنسی به صورت خالص از این مواد تهیه نمی‌شود بلکه معمولا این مواد طبیعی را در ترکیب با رزین‌ها یا مواد دیگری که ویژگی‌های فیزیکی مطلوبی دارند در ساخت موم ارتودنسی به کار می‌برند. ویژگی‌های این مواد بر مواردی چون دامنه ذوب، انبساط گرمایی و باقی‌مانده اضافه موم تاثیرگذار است. اینها اصلی ترین ویژگی‌های موم ارتودنسی است که در زمان تهیه باید به آن توجه کنید.
بعضی از متخصصین ارتودنسی در حال حاضر بریس‌های شفاف یا سرامیکی را ارائه می‌دهند که نه تنها کمتر قابل مشاهده هستند، بلکه کمتر باعث ساییدگی می‌شوند. با این حال، براکت‌های فلزی هنوز معمول‌ترین نوع هستند.
موم ارتودنسی با ایجاد یک مانع بین براکت فلزی یا سیم و بافت نرم دهان کار می‌کند که باعث خوب شدن زخم‌ها و بریدگی‌ها شده و از ایجاد زخم‌های جدید جلوگیری می‌کند. با گذشت زمان، پوست درونی دهان سفت شده و با بریس‌ها سازگار می‌شود و شما دیگر نیازی به استفاده از موم ندارید یا ممکن است خیلی کم به استفاده از آن نیاز داشته باشید.
کاربرد موم ارتودنسی چیست؟
همانطور که گفتیم این موم با چسبیدن به براکت‌ها، سیم ارتودنسی دندان، قلابها و لیگاتورها از ایجاد ناراحتی در دهان بیمار هنگام استفاده از ارتودنسی جلوگیری می‌کند. دندانپزشکان استفاده از این موم را برای جلوگیری از زخم شدن بافت ظریف دهانی در اثر سایش با وسایل ارتودنسی توصیه می‌کنند. این موم معمولا در بسته بندی‌های کوچک و جیبی تهیه می‌شود تا همیشه و همه جا همراه بیمار بوده و برای تسکین درد یا جلوگیری از سایش بافت درون دهان و لثه ها به ویژه در روزهای اول انجام ارتودنسی و در مواقع صرف غذا از آن استفاده شود.
نحوه استفاده از موم ارتودنسی
در اکثر مواقع، سوالی که بیماران دارند این است که، چگونه از موم ارتودنسی استفاده کنیم؟ نکات مهم هنگام استفاده از موم ارتودنسی چیست؟
در ادامه نحوه استفاده از موم ارتودنسی و نکات پیرامون آن را به صورت مرحله به مرحله برایتان شرح داده ایم، قطعا اگر مراحل زیر را به ترتیب انجام دهید، به راحتی می‌توانید از آن استفاده کنید:
- ابتدا دستهایتان را به خوبی با آب و صابون بشویید، لازم است که حدود ۲۰ تا ۳۰ ثانیه دستها را به خوبی بشویید تا از ورود باکتری به دهان جلوگیری کنید.
- دندانهایتان را مسواک بزنید تا از وجود هر گونه باکتری پاک شوند.
- سپس با یک دستمال خشک و تمیز، براکت های دندان را خشک کنید، زیرا هر چه براکت ها خشک تر باشند، موم ارتودنسی بهتر و مدت زمان بیشتری روی دندان قرار می گیرد.
- سپس یک مقدار بسیار کم (اندازه یک نخود) از موم بردارید، باید ابتدا کمی با موم در دستتانتان بازی کنید. گرمای دست موم را نرم و آماده انجام کار می‌کند اما توجه داشته باشید که مقدار زیاد موم باعث می‌شود که مواد اضافه از بریس جدا شود. پس در اندازه‌گیری مقدار مصرف دقت کنید و آن را به اندازه سیم بریسی که دهان شما را زخم می‌کند انتخاب کنید.
- بعد از گرم کردن موم نواحی دردناک داخل دهان را شناسایی کنید و سیم‌های تیز و براکت‌ها را با آن بپوشانید. با لمس کردن گونه‌ها و ناحیه اطراف لب نقاط دردناک و تحریک شده را پیدا کنید. باید قبل از این که بافت دهان زخم یا دچار عفونت شود از موم استفاده کرد.
- وقتی نقاط دردناک را مشخص کردید موم را روی براکت یا سیمی که باعث تحریک ان ناحیه شده است فشار دهید. می‌توانید با کمک انگشت سبابه یا زبان برجستگی موم را تا حد مطلوب کاهش دهید.
نکات مهم در زمان استفاده از موم ارتودنسی
- حتما قبل از استفاده از موم مسواک بزنید به ویژه بعد از خوردن غذا بهتر است براکت‌ها را کاملا تمیز کنید.
- قبل از استعمال موم دندان بهتر است براکت‌ها کاملا خشک باشند، خشکی بیشتر براکت باعث می‌شود که موم مدت زمان بیشتری روی وسایل ارتودنسی بچسبد.
- بهتر است موم ارتودنسی را همیشه همراه داشته باشید، موم روی وسایل ارتودنسی بعد از معمولا دو روز می‌ریزد، توصیه می‌کنیم که مومها را به صورت روزانه تعویض کنید چرا که تعویض نکردن آن ممکن است باعث تجمع باکتری‌ها در دهان شود.
- بهتر است قبل از غذا خوردن مومها را پاک کنید چرا که ممکن است در اثر تناول غذا مومها جدا شده و درون دهان بریزند اما در صورتی که درد زیادی دارید که مانع از خوردن غذا می‌شود می‌توانید موم را در زمان غذا خوردن نیز استفاده کنید.
- بعد از غذا خوردن باید مومها را تعویض کنید.
- قبل از مسواک زدن سعی کنید موم را پاک کنید تا به مسواک نچسبد.
- در صورتی که وجود موم باعث کاهش درد یا التهاب در ناحیه درون دهان لثه‌ها نشده است یا زخم‌ها التیام نیافته و علائم عفونت را مشاهده می‌کنید بهتر است سریعا به متخصص ارتودنسی مراجعه کنید.
- معمولا در روزهای ابتدایی ارتودنسی استفاده از موم بیشتر است اما به مرور زمان بافت داخلی دهان خود را با شرایط تطبیق داده و کمی سفت‌تر می‌شود و متناوبا درد و ناراحتی نیز کاهش می‌یابد.
دیدگاهها
حذف فیلترهاهیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.