یکی از مهم ترین و پرکاربرد ترین کیت های مورد استفاده در آزمایشگاه، کیت AFP می باشد. از AFP به عنوان تومور مارکر و یکی از شاخص های ناهنجاری جنینی در دوران بارداری استفاده می شود. از این رو ارتباط سرطان و AFP و همچنین نقش AFP و غربالگری به اثبات رسیده است.

از کیت AFP برای بررسی بیماری های کبدی و تومور های دیگر استفاده می شود. طبق مطالعات انجام شده میزان سرمی AFP در نمونه افرادی که تومور های ژرم سل یا کبدی دارند، افزایش می یابد.

AFP یک گلیکوپروتئینی است‌که در دوران جنینی، ابتدا در بافت کیسه زده سپس توسط کبد جنین در حال رشد ساخته می‌شود. این گلیکوپروتئین در هفته ششم بارداری در خون جنین و مایع آمنیوتیک ظاهر و در هفته چهاردهم به بالاترین مقدار خود می‌رسد. بعد از تولد کودک، سطح AFPافزایش و سپس به سرعت کاهش می‌یابد. آسیب‌های‌ کبدی و بعضی از سرطان‌ها سطح AFP افراد بالغ را افزایش می‌دهند. هدف از انجام این آزمایش اندازه‌گیری سطح AFPخون است.

هنگام بازسازی سلول‌های کبدی سطح AFP افزایش می‌یابد به همین دلیل در بیماری‌های مزمن کبدی مانند سیروز و هپاتیت کبدی، سطح AFP به صورت مزمن افزایش می‌یابد. غلظت بسیار بالای AFP در بعضی از سرطان‌ها مشاهده می‌شود بنابراین از  AFPبه عنوان تومورمارکر استفاده می‌شود.  AFPدر افراد مبتلا به سرطان‌های کبدی “هپاتوسلولار کارسینوما”، نوزادان مبتلا به سرطان‌های کبدی “هپاتوبلاستوما” و در تعدادی از افراد مبتلا به سرطان‌های تخمدان یا بیضه افزایش می‌یابد.